Aan een woord genoeg?

Genomineerden en jury van Aan het woord! 2011 regio Apeldoorn (v.l.n.r.): Tom Bouwmeester (winnaar en publuksprijs), Angela Hartgers (jury), Carolijn Toren (publieksprijs), Jos Knipping (jury), Henny Stoel (jury) en Peter Vermaat (genomineerd)

Een nominatie in de regio Apeldoorn bleek voor mij bij Aan het woord! 2011 het hoogst haalbare. Nadat mijn voodracht als eerste genomineerde uit de breinen van de aanwezigen was verwijderd door Ramsey Nasr, kon de publieksprijs uitsluitend naar een van de twee andere genomineerden gaan, die het geluk hadden na Ramsey aan het woord te komen. Ze gingen zelfs allebei met de publieksprijs naar huis, omdat er slechts 1 stem verschil bleek te zijn, maar de organisatie zich had vergist in de naam die bij het winnende stapeltje hoorde.
Hoewel de uitslag van regio Achterhoek nog niet gepubliceerd is, denk ik dat ik de enige genomineerde dichter was. Op mijn blogpost gisteren (toen ik dat nog niet wist) reageerde Johanna Geels (jurylid in 3 regio's) meteen met de opmerking dat "god weet hoe fijn ik het gevonden zou hebben als er een leesbaar gedicht tussen had gezeten. Tragisch genoeg was dit niet het geval. De kwaliteit was zelden voldoende, laat staan goed."
Dat klinkt nobel en goedwillend, maar wanneer je bedenkt dat Geels na een dichtbundel een roman gaat publiceren (en inmiddels bezig is aan een tweede), wordt het perspectief enigszins gewijzigd. Proza verkoopt nog enigszins, gedichten nauwelijks: ondanks de aanwezigheid van de dichter zelf ging er gistermiddag niet meer dan een handvol bundels van Ramsey Nasr van de hand.
Er moet meer aan de hand zijn. Het feit dat het verhaal Vandaag (zie http://www.aanhetwoord.nu/wp-content/uploads/2011/12/Vandaag_CarolijnToren_Publieksprijs.doc) van Carolijn Toren, niet meer dan een doorzichtig trucje met perspectief, dat zomaar aan een schrijfcursus zou kunnen zijn ontleend, na de jury (nominatie) ook het zaalpubliek op zijn hand kreeg (publieksprijs), toont aan dat de snelle hap niet slechts in wegrestaurants het menu domineert.
Eveneens kenmerkend was dat de twee andere genomineerden hun verhalen van bijna 1000 woorden in zijn geheel mochten voorlezen, terwijl ik van de tien ingestuurde gedichten (ook bijna 1000 woorden) er slechts vier (nog geen 350 woorden) mocht voordragen. Ik troost me met de constatering dat de dichter vaak aan een woord genoeg heeft, something of which a little goes a long way.
Gelukkig was daar Ramsey Nasr nog.

Dit alles neemt niet weg dat Aan het woord! 2011 regio Apeldoorn met het verhaal Reconstructie van de pas 20-jarige Tom Bouwmeester een terechte winnaar kende. 

Een aardige mevrouw van de organisatie stopte mij nadat het grootste gewoel wat voorbij was een envelop toe. Een sympathieke geste, waarmee de dag ook voor mij toch eindige met een batig saldo. Te oordelen naar de parkeertarieven waant Apeldoorn zich namelijk al een heel grote stad.

Naschrift (14:14u): in de regio Achterhoek gebeurde min of meer hetzelfde als in Apeldoorn: een dichter genomineerd (Tim Pardijs), die echter zowel bij de jury als bij het publiek buiten de prijzen viel. 
Gedeelde smart is halve smart, Tim!

Woord genoeg?

De berichten voorspellen weinig goeds. Bij de editie 2011 van Aan het woord is in de vier regio's waarvan de uitslag inmiddels bekend is uitsluitend verhalend proza in de prijzen gevallen. Er was zelfs in deze regio's geen enkel gedicht genomineerd.
Statistisch beschouwd kan dit nooit een weerspiegeling van de inzendingen zijn, laat staan van de kwaliteit van die inzendingen. Hier is wellicht iets anders aan de hand.
Laten we de uitslagen van Apeldoorn en Achterhoek nog even afwachten. Zonder veel hoop overigens.